Yokluktan Varlığa Şiiri Rüyalarda arıyordu, hayatının baharını. Az çok yaşıyor, çok fazla uykuya dalıyordu. Yaşamaya güç yetiremiyor, gülmekten de vazgeçemiyordu. Geceleri yalnız bir köşe buldukça, Gözyaşlarıyla yastığa gömülüyordu. Hüzünlü bir tını kulağında fısıldıyor, O her geçen gün hayal kurmaktan bile yorgun düşüyordu. Çokça daldığı uykularda, bir kaçış yolu arıyor, Kendi kurduğu hapishanenin duvarlarına tırmanıyordu. Yıllar… … Yokluktan Varlığa Şiiri okumayı sürdür